Verbinding als fundament

Wist je dat we vanuit Intermijn op verschillende scholen en in verschillende organisaties actief zijn? We delen daar onze kennis en ervaring als het gaat om het coachen op persoonlijke ontwikkeling van jongeren en young professionals.

Voor VOLT!, een jonge, ambitieuze school voor vmbo/havo in Utrecht, ontwikkelen we bijvoorbeeld een onderwijsprogramma waarin onze planner centraal staat. Dit is een agenda+ waarmee leerlingen:

???? doelen leren stellen
???? leren plannen en organiseren
???? reflecteren op welbevinden en gemaakte keuzes

We gaan de mentoren ondersteunen met bijpassende lessuggesties en concrete materialen die tijdens de mentoruren ingezet kunnen worden. Ook gaan we onze kennis en ervaring met het team delen tijdens een verdiepende training waarin we inzoomen op thema’s als opgroeien anno nu, persoonlijke ontwikkeling, het trainen van (studie-)vaardigheden en het begeleiden van het ‘leren kiezen’.

Hoe de toekomst eruit ziet weet niemand. Wel weten we dat we de toekomst met elkaar vormgeven. De leerlingen van nu zijn dus onze ’toekomstmakers’. Wist je dat leerlingen op VOLT! daarom het vak ‘Toekomst’ volgen? Hoe tof is dat. Het is een eer om met Intermijn op deze manier een bijdrage te mogen leveren aan de toekomst. ????

Tot slot:
???????? Wil je meer weten over Intermijn op school of in jouw organisatie? Neem dan contact met ons op!

“Je komt er bij Intermijn achter dat je ontzettend veel in je mars hebt en dit ook gaat gebruiken om je doelen te behalen”

Bart Wierema volgt het 3-maandenprogramma van Intermijn

Voor veel jongeren is de studiekeuze een struikelblok. Wat raad jij twijfelaars aan?

Kiezen is inderdaad lastig. Dat wordt door allerlei factoren bepaald, waar wij, als jongeren, nauwelijks invloed op hebben. Trek het jezelf dus ook niet aan als je het moeilijk vindt om een studie of opleiding te kiezen, ontzettend veel mensen hebben daar moeite mee. Wat ik zou adviseren is om de studiekeuze op een gestructureerde manier aan te pakken.

Hoe doe je dat, een keuzeproces gestructureerd aanpakken?

Ga eerst naar jezelf kijken: wie ben ik? waar ben ik goed in? en wat geeft mij energie?. Daarna ga je rustig kijken naar de verschillende studies of opleidingen die er in Nederland, en wellicht in het buitenland, beschikbaar zijn. Maak een lijstje met studies waarvan je denkt dat ze interessant zijn of wellicht bij je zouden passen. Dit kunnen er ontzettend veel zijn maar ook erg weinig. Let op, dat geeft niks.

Ga dan die studies nu eens verder bestuderen en probeer om er een aantal weg te strepen zodat je uiteindelijk acht tot tien studies overhoudt. Nu is het tijd om te gaan ERVAREN. Bel eens naar mensen in de omgeving die een interessante baan hebben die mogelijk bij een van je geselecteerde studies aansluit en loop een dagje mee. Probeer er op deze manier achter te komen of een studie ook echt aansluit bij jouw wensen.

Jij volgt het 3-maandenprogramma van Intermijn. Wat levert jou dat op?

Het programma van Intermijn heeft mij meer duidelijkheid gegeven over wie ik zelf ben. Ik ben erg veel over mijzelf te weten ben gekomen, over mijn kwaliteiten, waarden, leervoorkeuren en interesses. Het is fijn om deze zaken op een rijtje te zetten en dan te denken: ”Dit ben ik.”. Het geeft ook een stuk meer houvast in je dagelijkse leven.

Je gaat bij Intermijn hard aan het werk onder begeleiding van de coaches. Er zijn onwijs veel aparte onderdelen in het programma verwerkt: je leert over jezelf, over je persoonlijke batterijen, het stellen van doelen en hiernaartoe werken, keuzes maken en zelfstandig aan de slag gaan. Je komt er bij Intermijn achter dat je ontzettend veel in je mars hebt en dit ook gaat gebruiken om je doelen te behalen.

“Hoe gaat het?” “Goed” zullen de meeste jongeren antwoorden. Online, achter het scherm waar zij nu al maanden veel te veel uren per dag doorbrengen, zien zij mooie plaatjes van mensen met fijne levens. Het is voor veel jongeren (en voor volwassenen trouwens ook…) heel lastig: aangeven dat het niet goed gaat. Het is een groot taboe van deze tijd. 

Door: Loth van Veen

Toch gaat het met veel jongeren niet goed. Vóór de coronacrisis waren de zorgen om jongeren al groot: prestatiedruk, somberheidsklachten, stressklachten… Een aantal artsen trok in 2018 al aan de bel. De coronamaatregelen verergeren de situatie. De impact van de maatregelen op het dagelijks leven van jongeren is groot: het gebrek aan sociale contacten, de beperkte mogelijkheden om ervaringen op te doen en het steeds uitgestelde perspectief…

Jongeren worden in de media regelmatig als slachtoffer van de coronacrisis neergezet: leerachterstanden, depressies, stoornissen en burn-outs. Er wordt gesproken over “de coronageneratie” of nog erger: “de verloren generatie”. Op andere plekken wordt gesteld dat het allemaal wel meevalt voor jongeren en dat zij zich aanstellen (“oorlog is erger”). Jongeren schieten hier allemaal niets mee op. Sterker nog: te horen krijgen dat je achterloopt, dat je een stoornis hebt of dat je verwend bent, maakt dat je je (opnieuw) slecht voelt over jezelf. Niet echt helpend in een situatie waarin je voor veel uitdagingen staat.

Hoe kunnen we de veerkracht van jongeren stimuleren? Dit is de vraag die we onszelf moeten stellen. Hoe stellen we de jongeren van nu in staat om te gaan met de uitdagingen die zij tegenkomen tijdens deze crisis en daarna? Laten we beginnen met het geven vertrouwen. Vertrouwen in de potentie van jongeren. “Jullie kunnen dit!” dat is de boodschap die we uit moeten dragen. Want natuurlijk kunnen ze het. Tegenslagen, hoe groot of klein ook, horen bij het leven. Dit betekent zeker niet dat we de uitdagingen kleiner maken dan ze zijn. De boodschap is: de situatie ís lastig én jullie kunnen dit.

Vertel jongeren ook: we gaan het samen doen. Je staat er niet alleen voor. Hulp vragen blijken veel jongeren lastig te vinden. Het gevoel van falen ligt op de loer: ik zou het toch alleen moeten kunnen? Om hulp te durven vragen, is verbinding nodig. Laten we de verbinding met jongeren deze periode opzoeken. “Hoe gaat het nu écht met je?” Toon interesse, vraag door. Deel ook hoe het met jou gaat. Veel jongeren veroordelen zichzelf op het moment dat het niet goed met hen gaat. Je kunt jongeren helpen door open te zijn, te delen wat goed gaat én wat minder goed gaat. Laat zien dat het heel normaal is om je soms somber te voelen, stress te ervaren of te piekeren.

Het was vorige week groot in het nieuws: Er is onvoldoende hulp de wachtlijsten voor minderjarigen met complexe psychische problemen. Er moet soms een jaar (!) op hulp gewacht worden. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd stelt dat veel jongeren veerkracht tonen in de coronacrisis, maar geeft ook aan: “als problemen niet gesignaleerd worden, bestaat het risico dat lichte problematiek verergert.” Laten we proberen te voorkomen dat er nog meer jongeren ‘afglijden’ en straks specialistische jeugd-ggz nodig hebben. We moeten ons verdiepen in de behoeften van jongeren, hier alert op zijn en hiernaar handelen. En: we moeten aandacht hebben voor álle jongeren. Voor de jongeren die het zichtbaar moeilijk hebben, maar ook voor de jongeren met wie ogenschijnlijk niets aan de hand is en matjes “goed hoor” antwoorden vanachter hun scherm.

Iedere week gaan de studenten van Intermijn, op ‘werkbezoek’: ze gaan een dagje op bezoek bij een organisatie. Leen en haar groepsgenoten zijn vorige week bij Johnson & Johnson (ja, die van het vaccin!) langs geweest in Antwerpen. Lees je mee?

Door: Leen Jammalieh

Voorbereiding

Onze werkbezoeken beginnen altijd met de voorbereiding. We verzamelden op Zoom en we werden in vier groepen ingedeeld. Mijn groep kreeg de opdracht om de loopbaan van de professional die ons bij Johnson & Johnson zou ontvangen onder de loep te nemen. Onze verwachting? Wij dachten dat we te maken zouden krijgen met een wetenschapper of onderzoeker. Op z’n minst iemand die veel over Scheikunde weet.

Echter, zijn LinkedIn-profiel vertelde een heel ander verhaal. Samen met mijn groep ontdekte ik dat hij bedrijfskunde gestudeerd heeft, en dat hij daarna als sales representative bij een autobedrijf werkte. Bij Johnson & Johnson heeft hij vervolgens in verschillende functies ontwikkeld. We waren allemaal geïntrigeerd en we hebben meerdere vragen voor hem bedacht.

Praktijkopdracht

Mijn favoriete onderdeel van de werkbezoeken is de praktijkopdracht. Iedere week krijgen wij vanuit de organisatie waar we op bezoek gaan een opdracht. Zo doen we échte ervaringen op.

Voor Johnson & Johnson vormden we deze keer campagneteams. We moesten een korte presentatie voorbereiden. Het doel was om een bepaalde boodschap aan jongeren over te brengen. Hier moesten wij goed samenwerken, creatief zijn en toch een beetje realistisch blijven om een interessante ideeën te bedenken die het bedrijf écht zouden kunnen helpen.

Het werkbezoek

 Daarna was het tijd voor het werkbezoek. De professional die ons ontving heeft zijn loopbaan voor ons geschetst. beginnend met zijn studie en vervolgens in chronologische volgorde tot zijn huidige functie. Tussendoor beantwoordde hij vragen en gaf ons inzicht in zijn gedachten en gevoelens tijdens verschillende gebeurtenissen. Hij vertelde hoe hij zich in zijn eerste baan inspiratieloos voelde en daardoor een “quarter life crisis” terecht kwam. Maar hij deelde ook hoe hij daarna besloot actie te ondernemen om iets te vinden wat hem wél zou inspireren. De les? Door naar zijn belangrijkste waarden en talenten te kijken, vond hij uiteindelijk Johnson & Johnson. En daar bleek hij op zijn plek.

Vervolgens gingen wij onze ideeën presenteren. Ik vind het heel leuk om creatief te zijn en om in een groep te werken, dus ik genoot van deze opdracht ook al was het soms uitdagend. Twee professionals luisterden naar onze presentaties, stelden vragen en gaven feedback. Dit gaf me echt het gevoel dat we een verschil maakten en dat er echte interesse in ons verhaal was! De feedback en de vragen gaven me ook inzicht in hoe bedrijven bepaalde beslissingen nemen.

De opbrengst

Dit werkbezoek heeft me echt geinsprieerd. Het was geruststellend om te horen dat iemand anders zich ook ongeïnspireerd, ongemotiveerd en bezorgd over de toekomst heeft gevoeld. Maar nog belangrijker: hij heeft die moeilijke tijd ook doorstaan en hij heeft uiteindelijk gevonden wat hij zocht! Verder liet zijn omslag van het werken bij een autobedrijf naar een bedrijf met focus op de gezondheidszorg, mij denken aan een uitdrukking:

“Nothing is set in stone”

Dat betekent dat niks voor altijd vast zit. Ik had altijd het idee in mijn hoofd dat als ik iets zou gaan studeren, ik later een baan moet kiezen in dat exacte vakgebied. Daar maakte ik mij zorgen om en dat maakt het extra moeilijk om een studie te kiezen. Dit verhaal gaf me  opluchting en ik realiseerde me dat ik me hier niet zoveel zorgen over maken. Nothing is set in stone.

Op 28 oktober 2020 bevatte het Financiële Dagblad (FD) het magazine Analyse over innovatie in IT-veilgheid, industrie en educatie. Op bladzijde 26 en 27 mocht oprichter Loth van Veen in een profielinterview vertellen over onze missie: jongeren leren keuzes te maken voor hun toekomst. Ze vertelt over De Perfecte Keuze (die niet bestaat), het belang van het opdoen van échte ervaringen en over de rol van ouders en het bedrijfsleven in studiekeuzeprocessen van jongeren.

Lezen? Je vindt het interview hier.

In Elseviers beste studies 2020 stond dit jaar een grote reportage over Intermijn! Journalist Ruud Deijkers volgde onze groepen een dag lang tijdens het Studiekeuzeprogramma. Wie zijn de jongeren die bij ons meedoen? Waarom doen ze mee? Hoe ziet het programma eruit? Wat is het resultaat van drie maanden Intermijn? Hij sprak deelnemers en coaches én las ons nieuwe boek: Coach je kind bij toekomstkeuzes. Je vindt de reportage op de website van Elsevier.